bunu bozmamak icin simdi bir kadeh sarap daha koyuyorum kadehime...

Bir yerdeyim... kirmizi bir kadeh sarap var, sagimda isik; uc kisilik koltugu tek basima kaplayabilmemin ozguveni icindeyim.. evet ben bir yerdeyim, cam hafif aralik, yazin geldigini hissettirmeye calisan bir istanbul camdan iceri giriyor, backgroundda New York melodiler, hafif passive jazz lounge muzikleri... trenleri saydigim gunler geldi aklima, bir tane bile ghecmezdi hatirliyor musun?? huzur arasi mutluluk karisimi bir kadeh kirmizi sarap, evet bu tam da bekledigim seydi, bekledigim gunun sonu. oysa 5 saat once sanki koltuk elimden kayiverecek sonra birinin kafasina dusucek gibiydi. ben dusurucem gibi....
butun gun yasanan stresi ve sikintiyi hep bu 1 saati hayal ederek atlatmaz miyiz? insanin kendini daha korunakli ve daha huzurlu hissettigi baska bir an var midir ya da ben su an bundan uzak ve bundan huzurlu bir an dusunemiyorum....
bugun de boyle bir gundu bu aksam da boyle bir aksam....